Şizofreni, gerçeklik duygusu ve eleştirel yargı kaybına ek olarak düşünme ve duygularda bozukluklara, davranışta değişikliklere neden olan zihnin işleyişindeki değişikliklerle karakterize psikiyatrik bir hastalıktır.
Şizofreni, 15 ila 35 yaşları arasında daha yaygın olmasına rağmen, her yaşta ortaya çıkabilir ve genellikle paranoid, katatonik, hebefrenik veya farklılaşmamış gibi farklı tiplerde, örneğin halüsinasyonlardan, yanılsamalardan, antisosyal davranış, motivasyon kaybı veya hafızadaki değişiklikler.
Şizofreni popülasyonun yaklaşık% 1'ini etkiler ve tedavisi olmamasına rağmen psikoterapi ve mesleki terapi gibi diğer tedavilere ek olarak psikiyatrist tarafından yönlendirilen Risperidon, Ketiapin veya Klozapin gibi antipsikotik ilaçlarla iyi kontrol edilebilir, Hastanın rehabilite olmasına ve aile ve topluma yeniden kazandırılmasına yardımcı olmanın bir yolu olarak.
Ana semptomlar
Şizofrenili bir kişide, her kişiye ve gelişen şizofreni türüne göre değişebilen ve pozitif (ortaya çıkan), negatif (normaldi, ancak durdu) olarak adlandırılan semptomları içeren birkaç semptom vardır. ) veya bilişsel (bilgi işlemede zorluklar).
Başlıca olanlar:
- Örneğin zulüm görme, ihanete uğrama veya süper güçlere sahip olma gibi gerçek olmayan bir şeye güçlü bir şekilde inandığı zaman ortaya çıkan sanrılar . Deliryum nedir, türleri ve nedenleri daha iyi anlamak;
- Halüsinasyonlar , sesler duymak veya vizyonları görmek gibi var olmayan şeylerin canlı ve net algılanmasıdır;
- Kişinin bağlantısız ve anlamsız şeyler konuştuğu düzensiz düşünme ;
- Katatonizme ek olarak koordine olmayan ve istemsiz hareketler ile hareket etme yolundaki anormallikler, örneğin hareket eksikliği, tekrarlanan hareketlerin varlığı, bakışlar, yüz buruşturma, konuşma yankısı veya sessiz olma ile karakterize edilir;
- Psikotik alevlenmeler, saldırganlık, ajitasyon ve intihar riskiyle birlikte davranış değişiklikleri ;
- İrade veya inisiyatif kaybı, duygusal ifade eksikliği, sosyal izolasyon, öz bakım eksikliği gibi olumsuz belirtiler ;
- Dikkat ve konsantrasyon eksikliği ;
- Hafızadaki değişiklikler ve öğrenme zorlukları.
Şizofreni, aniden, günler içinde veya kademeli olarak, aylar veya yıllar içinde kademeli olarak ortaya çıkan değişikliklerle ortaya çıkabilir. Genellikle ilk semptomlar, kişinin daha şüpheli, kafası karışmış, düzensiz veya mesafeli olduğunu fark eden aile üyeleri veya yakın arkadaşlar tarafından fark edilir.
Psikiyatrist şizofreniyi doğrulamak için kişi tarafından sunulan belirti ve semptomları değerlendirecek ve gerekirse beyin tümörü veya demans gibi psikiyatrik semptomlara neden olabilecek diğer hastalıkları dışlamak için bilgisayarlı tomografi veya kafatasının manyetik rezonans görüntüleme gibi testleri isteyecektir. misal.
Türleri nelerdir
Klasik olarak şizofreni, kişinin sahip olduğu ana semptomlara göre farklı tiplere ayrılabilir. Bununla birlikte, çeşitli zihinsel bozuklukları sınıflandıran DSM V'ye göre, birkaç alt tipin varlığı artık dikkate alınmamaktadır, çünkü çeşitli araştırmalara göre her alt tipin gelişimi ve tedavisinde hiçbir farklılık yoktur.
Yine de, klasik sınıflandırma şu türlerin varlığını içerir:
1. Paranoid şizofreni
Sanrıların ve halüsinasyonların, özellikle işitme seslerinin hakim olduğu ve ajitasyon ve huzursuzluk gibi davranış değişikliklerinin de yaygın olduğu en yaygın türdür. Paranoid şizofreni hakkında daha fazla bilgi edinin.
2. Katatonik Şizofreni
Kişinin çevreye doğru tepki vermediği, vücudun yavaş hareketleri veya felci ile saatlerce aynı pozisyonda kalabileceği, yavaş konuşma veya konuşmama, kelimelerin tekrarı veya birisinin az önce söylediği sözler ve tuhaf hareketlerin tekrarlanması, surat yapma veya bakma.
Daha az yaygın bir şizofreni türüdür ve örneğin yetersiz beslenme veya kendine zarar verme gibi komplikasyon riski ile tedavisi daha zordur.
3. Hemefrenik veya Düzensiz Şizofreni
İlgisizlik, sosyal izolasyon ve günlük aktiviteleri gerçekleştirme becerisinin kaybı gibi olumsuz belirtilerin varlığına ek olarak, anlamsız ifadelerle ve bağlam dışında düzensiz düşünme hakimdir.
4. Farklılaşmamış şizofreni
Şizofreni semptomları olduğunda ortaya çıkar, ancak kişi belirtilen tiplere uymaz.
5. Artık şizofreni
Hastalığın kronik bir şeklidir. Şizofreni kriterleri geçmişte ortaya çıktığında, ancak şu anda aktif olmadığında meydana gelir, ancak yavaşlık, sosyal izolasyon, inisiyatif veya şefkat eksikliği, yüz ifadesinde azalma veya öz bakım eksikliği gibi olumsuz belirtiler, örneğin hala devam eder.
Şizofreniye ne sebep olur?
Şizofreniye neyin neden olduğu tam olarak bilinmemektedir, ancak gelişiminin hem genetikten etkilendiği bilinmektedir, çünkü aynı aile içinde uyuşturucu kullanımını da içerebilen çevresel faktörlerden daha fazla risk vardır. esrar, viral enfeksiyonlar, hamilelik sırasında yaşlı ebeveynler, hamilelik sırasında yetersiz beslenme, doğum komplikasyonları, olumsuz psikolojik deneyimler veya fiziksel veya cinsel istismar gibi.
Tedavi nasıl yapılır
Şizofreninin tedavisi, psikiyatrist tarafından, örneğin halüsinasyonlar, sanrılar veya davranış değişiklikleri gibi temel olarak pozitif semptomları kontrol etmeye yardımcı olan Risperidon, Ketiapin, Olanzapin veya Klozapin gibi antipsikotik ilaçlarla yönlendirilir.
Diazepam gibi diğer anksiyolitik ilaçlar veya Karbamazepin gibi duygudurum düzenleyicileri depresyon durumunda Sertralin gibi antidepresanlara ek olarak ajitasyon veya anksiyete durumunda semptomları hafifletmek için kullanılabilir.
Ayrıca, hastanın daha iyi bir rehabilitasyona ve sosyal hayata yeniden entegrasyonuna katkıda bulunmanın bir yolu olarak psikoterapi ve mesleki terapi gereklidir. Sosyal ve toplum destek ekipleri tarafından aile yönelimi ve izleme de tedavinin etkinliğini artırmak için önemli önlemlerdir.
Çocukluk şizofreni
Çocukluk şizofreni, çocuklarda yaygın olmadığı için erken şizofreni olarak adlandırılır. Yetişkinlerde şizofreni ile aynı semptom ve tiplerle kendini gösterir, ancak genellikle daha aşamalı bir başlangıca sahiptir ve ilk ortaya çıktığında tanımlanması genellikle zordur.
Düzensiz düşünceler, sanrılar, halüsinasyonlar ve zor sosyal iletişim ile düşüncede değişiklikler daha yaygındır. Tedavi, örneğin Haloperidol, Risperidona veya Olanzapine gibi ilaçlar kullanılarak çocuk psikiyatristiyle yapılır ve psikoterapi, mesleki terapi ve aile rehberliği de önemlidir.