Davranış bozukluğu, çocuğun okuldaki performansına ve ailesi ve arkadaşlarıyla olan ilişkisine doğrudan müdahale edebilecek bencil, şiddet içeren ve manipülatif tavırlar sergilediği çocukluk çağında teşhis edilebilen bir psikolojik bozukluktur.
Teşhis çocuklukta veya ergenlik döneminde daha sık görülse de, davranış bozukluğu 18 yaşından itibaren de tanımlanabilir ve kişinin ilgisizce hareket ettiği ve çoğu zaman başkalarının haklarını ihlal ettiği Antisosyal Kişilik Bozukluğu olarak bilinir insanlar. Antisosyal Kişilik Bozukluğunu tanımlamayı öğrenin.
Nasıl belirlenir
Davranış bozukluğunun belirlenmesi, psikolog veya psikiyatrist tarafından çocuğun gösterebileceği çeşitli davranışların gözlemine dayalı olarak yapılmalı ve bunlar, davranış bozukluğu tanısı konulmadan önce en az 6 ay sürmelidir. Bu psikolojik bozukluğun göstergesi olan başlıca belirtiler şunlardır:
- Başkaları için empati ve ilgi eksikliği;
- Meydan okuma ve meydan okuyan davranış;
- Sık manipülasyon ve yalanlar;
- Sık sık başkalarını suçlamak;
- Sık sık sinirlilik gösteren, hayal kırıklığına az tolerans;
- Saldırganlık;
- Tehdit edici davranış, örneğin kavga başlatabilme;
- Sık sık evden kaçış;
- Hırsızlık ve / veya hırsızlık;
- Mülkiyetin ve vandalizmin yok edilmesi;
- Hayvanlara veya insanlara karşı acımasız tavırlar.
Bu davranışlar çocuk için beklenenden farklı olduğu için, çocuğun herhangi bir müstehcen davranış sergilediği anda psikolog veya psikiyatriste götürülmesi önemlidir. Böylece çocuğun davranışını değerlendirmek ve diğer psikolojik bozukluklar veya çocuğun gelişimi ile ilgili olanlar için ayırıcı tanı koymak mümkündür.
Tedavi nasıl olmalı
Tedavi, çocuğun sunduğu davranışlara, yoğunluğuna ve sıklığına dayanmalı ve esas olarak psikolog veya psikiyatristin davranışları değerlendirdiği ve nedenini belirlemeye ve motivasyonu anlamaya çalıştığı terapi yoluyla yapılmalıdır. Bazı durumlarda, psikiyatrist duygudurum dengeleyiciler, antidepresanlar ve antipsikotikler gibi kendi kendini kontrol etme ve davranış bozukluğunun iyileştirilmesine izin veren bazı ilaçların kullanılmasını önerebilir.
Davranış bozukluğu ciddi olarak düşünüldüğünde, kişinin başkalarına risk teşkil ettiği durumlarda, davranışlarının düzgün çalışması için bir tedavi merkezine yönlendirilmeleri ve dolayısıyla bu bozukluğun iyileştirilmesinin mümkün olduğu belirtilir.