Fetal kardiyotokografi, hamilelik sırasında bebeğin kalp atışını ve sağlığını kontrol etmek için yapılan, bu bilgileri toplayan hamile kadının karnına bağlı sensörlerle gerçekleştirilen, özellikle 37 hafta sonra veya doğuma yakın dönemlerde hamile kadınlar için uygun olan bir muayenedir.
Bu test, kadının uterus kasılmalarını değerlendirmenin yanı sıra, şu anda bebeğin sağlığını izlemek için doğum sırasında da yapılabilir.
Fetal kardiyotokografi muayenesi, muayeneye hazırlanan cihazları ve doktorları içeren klinik veya obstetrik birimlerde yapılmalıdır ve kliniğe ve yapıldığı yere bağlı olarak ortalama 150 R $ reais maliyeti.
Nasıl yapılır
Fetal kardiyotokografi yapmak için, bebeğin kalp atışı, uterusun hareketi veya kasılmaları olsun, rahim içindeki tüm aktiviteyi yakalayan, kadının karnına bir tür kayışla tutulan sensörlü elektrotlar uca yerleştirilir.
Anneye veya fetüse ağrı veya rahatsızlık vermeyen bir muayenedir, ancak bazı durumlarda bebeğin çok az hareket ettiğinden şüphelenildiğinde onu uyandırmak veya sallamak için bir miktar uyarıcı yapmak gerekebilir. Böylelikle kardiyotokografi 3 şekilde yapılabilir:
- Bazal : Kadın istirahat halindeyken, uyarıcılar olmadan, sadece hareketlerin ve kalp atışlarının kalıplarını gözlemleyerek yapılır;
- Uyarılmış : Bebeğin, korna, cihazdan gelen titreşim veya doktor dokunuşu gibi bir ses olabilecek herhangi bir uyarandan sonra daha iyi tepki verip vermeyeceğinin değerlendirilmesinin gerekli olduğu durumlarda yapılabilir;
- Aşırı yükte : Bu durumda uyarıcı, annenin rahminin kasılmasını yoğunlaştırabilen, bu kasılmaların bebek üzerindeki etkisini değerlendirebilen ilaçların kullanılmasıyla yapılır.
Muayene yaklaşık 20 dakika sürer ve sensörlerden gelen bilgiler grafiğe, bir kağıda veya bilgisayar ekranına kaydedilene kadar kadın dinlenirken oturur veya uzanır.
Ne zaman bitti
Fetal kardiyotokografi, yalnızca bebeğin kalp atışının önleyici bir değerlendirmesi için 37 hafta sonra endike olabilir.
Ancak bebekte bu değişikliklerden şüphe duyulması veya riskin artması durumunda aşağıdaki durumlarda olduğu gibi başka dönemlerde de gösterilebilir:
| Hamile kadınlar için risk koşulları | Doğumda risk koşulları |
| Gestasyonel diyabet | Erken doğum |
| Kontrolsüz arteriyel hipertansiyon | 40 haftadan fazla gecikmiş teslimat |
| Pre eklampsi | Küçük amniyotik sıvı |
| Şiddetli anemi | Doğum sırasında uterusun kasılmasındaki değişiklikler |
| Kalp, böbrek veya akciğer hastalıkları | Rahimden kanama |
| Kan pıhtılaşmasındaki değişiklikler | Birden çok ikiz |
| Enfeksiyon | Plasental abruption |
| Annenin yaşının üstünde veya altında olması önerilir | Çok uzun teslimat |
Böylelikle bu muayene ile bebeğin iyiliğinde örneğin asfiksi, oksijen eksikliği, yorgunluk veya aritmilerin neden olduğu değişikliklerin fark edilmesi durumunda olabildiğince çabuk müdahale etmek mümkündür.
Bu değerlendirme, aşağıdaki gibi farklı hamilelik dönemlerinde yapılabilir:
- Antepartumda : 28. gebelik haftasından sonra herhangi bir zamanda, tercihen 37. haftadan sonra bebeğin kalp atışını değerlendirmek için yapılır.
- İntrapartumda : Kalp atışına ek olarak bebeğin hareketlerini ve doğum sırasında annenin rahmindeki kasılmaları değerlendirir.
Bu muayene sırasında yapılan kontroller, fetal canlılığın yanı sıra plasentadaki kan dolaşımını ölçen doppler ultrason gibi diğer değerlendirmelerin ve fetal biyofiziksel profilin bir parçası olup, bunun doğru gelişimini gözlemlemek için birkaç önlem alır. bebek. Gebeliğin üçüncü üç aylık dönemi için belirtilen testler hakkında daha fazla bilgi edinin.
Nasıl yorumlanır
Muayene sonucunu yorumlamak için kadın doğum uzmanı, sensörlerin oluşturduğu grafikleri bilgisayarda veya kağıt üzerinde değerlendirecektir.
Böylece bebeğin canlılığında değişiklik olması durumunda kardiyotokografi şunları tanımlayabilir:
1. Aşağıdaki türlerden olabilen fetal kalp atış hızındaki değişiklikler:
- Artabilen veya azalabilen bazal kalp hızı;
- Sıklık modelinde dalgalanmalar gösteren anormal kalp atış hızı varyasyonları ve doğum sırasında kontrollü bir şekilde değişmesi yaygındır;
- Kalp atışının yavaş yavaş mı yoksa aniden mi yavaşladığını veya hızlandığını tespit eden kalp atışı düzenlerinin hızlanması ve yavaşlaması.
2. Fetüsün hareketindeki değişiklikler, acı çektiğini gösterdiğinde azalabilir;
3. Doğum sırasında gözlenen uterusun kasılmasındaki değişiklikler.
Genellikle bu değişiklikler fetüse oksijen eksikliği nedeniyle meydana gelir ve bu da bu değerlerin düşmesine neden olur. Bu nedenle, bu durumlarda, tedavi, gebelik zamanına ve her vakanın ciddiyetine göre, örneğin bir sezaryen ile haftalık izleme, hastaneye yatma veya hatta doğumu önceden tahmin etme ihtiyacı ile doğum uzmanı tarafından belirtilecektir.