O citomegalovírus, também conhecido como CMV, é um vírus da mesma família da herpes, que pode causar sintomas como febre, mal estar e inchaço na barriga. Assim como a herpes, esse vírus também está presente na maioria das pessoas, mas só provoca sintomas quando o sistema imune está enfraquecido, como acontece em mulheres grávidas, pessoas com HIV ou em pacientes a fazer tratamento contra o câncer, por exemplo.
Durante a gravidez, esse vírus é detectado através dos exames do pré-natal, mas geralmente é inofensivo e não provoca nenhuma alteração no bebê, principalmente quando a mulher foi infectada ainda antes de engravidar. No entanto, quando a mulher é infectada durante a gestação, o vírus pode causar problemas como microcefalia e surdez no bebê.
Principais sintomas
Normalde CMV enfeksiyonu semptomlara neden olmaz ve insanların virüs için belirli bir kan testi yaptırdıklarında enfekte olduklarını keşfetmeleri yaygındır.
Bununla birlikte, bağışıklık sistemi düşük olduğunda bazı semptomlar ortaya çıkabilir, örneğin:
- 38ºC'nin üzerinde ateş;
- Aşırı yorgunluk;
- Karın şişmesi;
- Ağrılı göbek;
- Genelleşmiş halsizlik;
- Karaciğer iltihabı;
- Spontan abortus;
- HIV / AIDS'li kişilerde, bağırsak ve yemek borusunda retina enfeksiyonu, körlük, ensefalit, zatürre ve ülserler meydana gelebilir.
Bebekte malformasyonlara neden olma riski nedeniyle, gerekirse virüsün bebeği etkilemesini önlemek için tedaviye başlamak için tüm gebelerin semptomları olmasa bile virüs açısından test edilmesi gerekir. Bebeğinize sitomegalovirüs bulaştığında ne olacağını anlayın.
Nasıl teşhis edilir
Sitomegalovirüs enfeksiyonunun teşhisi, virüse karşı antikor olup olmadığını gösteren spesifik kan testleri ile yapılır. Test sonucu CMV IgM reaktifi sonucunu gösterdiğinde, virüs enfeksiyonunun hala başlangıçta olduğunu gösterir, ancak sonuç CMV IgG reaktifi ise, virüsün vücutta daha uzun süre mevcut olduğu ve daha sonra boyunca kaldığı anlamına gelir. hayat, tıpkı uçuk gibi.
Gebelikte sonuç CMV IgM reaktifi ise, hamile kadın bebeğe bulaşmasını önlemek için antiviraller veya immünoglobulinlerle tedaviye başlamalıdır. Bu durumlarda tedavinin nasıl yapıldığını görün.
Tedavi nasıl yapılır
Sitomegalovirüs enfeksiyonunun tedavisi, örneğin Ganciclovir ve Foscarnet gibi antiviral ilaçlarla yapılabilir ancak bunlar kan hücreleri ve böbrekler için yüksek toksisiteye sahiptir ve bu tedavi doktor tarafından önerilmez, sadece özel durumlarda tavsiye edilmez. örneğin hamilelikte veya enfeksiyon çok geliştiğinde.
Bu nedenle, örneğin baş ağrısı ve ateş gibi semptomları hafifletmek için genellikle Parasetamol gibi analjezik ilaçların kullanılması önerilir. Bu tedavi genellikle yaklaşık 14 gün sürer ve evde doktorun belirttiği ilaçlar, istirahat ve yeterli su alımı kullanılarak yapılabilir.
Ana komplikasyonlar
Sitomegalovirüs enfeksiyonunun komplikasyonları esas olarak hamilelik sırasında virüsle enfekte olan çocuklarda görülür ve şunları içerir:
- Mikrosefali;
- Geliştirme gecikmesi;
- Korioretinit ve körlük;
- Serebral palsi;
- Diş oluşumundaki kusurlar;
- Bacaklar başta olmak üzere vücudun bazı bölgelerinde felç;
- Sensörinöral sağırlık.
Yetişkinlerde, örneğin bağışıklık sistemi zayıflamış kişilerde olduğu gibi enfeksiyon çok geliştiğinde komplikasyonlar ortaya çıkar ve bu da temel olarak körlüğe ve bacak hareketlerinin kaybına neden olur.
Virüs bulaşması nasıl gerçekleşir
Sitomegalovirüsün bulaşması, öksürük ve tükürük gibi vücut salgılarıyla temas yoluyla, enfekte bir kişiyle yakın temas yoluyla veya gözlük, çatal bıçak takımı ve havlu gibi kontamine nesnelerin paylaşılması yoluyla gerçekleşebilir.
Ayrıca virüs, özellikle hamilelik sırasında hamile kadına bulaştığında, kan transfüzyonları yoluyla veya anneden çocuğa bulaşabilir.
Nasıl önlenir
Sitomegalovirüs bulaşmasını önlemek için, örneğin yemek pişirirken yiyecekleri iyice yıkamanın yanı sıra, özellikle banyoya gitmeden ve çocuğun bezini değiştirmeden önce ve sonra ellerinizi iyice yıkamak önemlidir.
Ayrıca cinsel ilişki sırasında kondom kullanmak ve kişisel eşyalarını başkalarıyla paylaşmaktan kaçınmak önemlidir.